12-12-1978
Sevgili Ulviciğim
Bu sabah mektubunu aldık çok
sevindik. Bildiğin gibi 7 Perşembe Akşam Buraya geldim. Müfidi gördüğüm anda
Beynimden vurulmuşa döndüm. Çok zayıflamış ve bildiğin hiç bir şey yemiyordu.
Çok korktum. Şimdi biraz daha iyi pirinç çorbası ve püre yiyebiliyor. Çok
şükür. Tabii hiç bir yere çıkamıyor. Hep evde inşallah bunuda atlatır. Doktora
gitmesi için bütün çabalarım Boşuna.
Gelelim İstanbulda geçirdiğim
günlere, çok güzeldi. Çocuklar çok misafirperverdi. Arda her akşam en iyi
Restoranlarda bile bulunamıyacak yemekler pişirdi gündüzleride kah iş için kah
arkadaşları ziyaret için gezdim dolaştım. Her sabah Bostancıdan Erenköye kadar
yürüdüm. Oralara hasretimi gidermek için. Ediye (?) gelince biraz daha büyümüş
ve çok cici konuşuyor. Her sabah ayrılırken ve her akşamda kavuşunca boynuma
sarılıyordu ve bir peket çikulatayı hak ettiği zaman Belki de Bana yakınlığının
sebebi buydu bilemem.
Ben bu ilişkiden pek memnun
kaldım.
Sayfalarda yer kalmadığı için
mektubumu burada kesiyorum. İsmeti ve seni sevgi ile öper mektuplarınızı
bekleriz.
Ablanız Perihan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder