Efkere
17 Eylül 1912
İkinci olarak küçük bir kolera salgını atlattık. Allah'a çok şükür
bizimle ilgili kederimiz yok. Köyden yaklaşık 30 kişi öldü ama acı veren
[kayıplarımızdan] birincisi hancı Artin Ağa, ikincisi dükkân komşusu bıçakçı
Serkis, üçüncüsü Keleşoğlu, dördüncü, Güllü'nün eniştesi Nişan; gerisi
Müslümanlardan sekiz kişi. Emniyet yok. Allah rahmet eylesin. Ne olduysa Allaha
çok şükür geçti. Velâkin bu hastalıktan dolayı hasta olmadık adam kalmadı. Öyle
geçti bu kolera! Efkere'nin havası çok yardım etti. Havası kötü olsaydı can
kaybımız çok olurdu. Geçti gitti. Ne var ki Garabed, bir bıçak arkası [gibi çok
zayıfladı]. Verkine [az kalsın] gidiyordu, çok şükür Allah [onu] bize
bağışladı. Şimdi çok iyi. Misak her zaman [ona] sahip çıkıyor. Eskiden bildiğin
gibi değil. Kucağından bırakmaz. Misak, ağana yazarık dersek iki eli kanda olsa
Verkine'yi kucağına alır. Böylece durum belirttiğimiz gibidir.
Harutyun Kocayan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder