Kocasından Mualla'ya

31-1-1954

Muallacığım

Evvela şunu belirtmek isterim ki seni ve yavrumu çok özledim. Hasretimi burada anlatabilmem kabil değil. Bir an önce gelmek ve sizlere kavuşmak için sabırsızlanıyorum.

Ergun’un size anlattığı gibi Babam 26.1.1954 Salı günü ameliyat oldu. Ben de Bursaya geldikten sonra ameliyat olmasına hiç taraftar değildim. Fakat kendisi o kadar arzuluydu ki ve doktorlarda malumun azalacağına dair o kadar çok teminat veriyorlardı ki kabul etmek mecburiyetinde kaldık. Şayet ameliyat olmazsa günden güne ağrılarının çoğalacağını ve ameliyat olmasını istemediğimiz için üzüntüsünün daha çok olacağını söylüyorlardı.

Hamdolsun ameliyat olduktan sonra durumu her gün biraz daha düzelmekte. Safrakesesi yolu açıldığı için safra mideye akmakta ve bu sebeple sarılık günden güne azalmaktadır.

Biliyorsun Ergun’un anlattığı gibi safrakesesi yolunda biri cevizden az ufak, bir de ondan daha ufak 2 tane taş ve birazda kum çıkarmışlar.

Şimdi bedeni de neşesi de iyi. Yalnız daha yiyecek bir şey vermiyorlar. Ancak dün azıcık pirinç çorbası, yoğurt ve üzüm suyu verdiler.

Doktorlarda ameliyattan sonra gidişatın çok normal olduğunu söylüyorlar. Maşallah Babamın maneviyat da sağlam ameliyathaneye gülerek girmiş. İbrahim Bey her hasta karşıma böyle gelse işimiz yarı yarıya kolaylaşır demiş.

3-5 gün içim de hastaneden de çıkabileceğini Galip bey söyledi.

Muallacığım ben bugün çiftliğe gidip bir dolaşacağım. 1-2 gün kalırım. Oradan döndükten sonra buradaki vaziyete göre hemen İstanbula gelmeye çalışırım.

Ergun’un burada olması benim için çok faydalı oldu. Annemde daima hastanede kalıyor. Seni ve yavrumu hasretle kucaklar gözlerinizden öperim. Babamın ve anneminde hürmetle ellerinden öperim. Babamın ve Annemin ve Ergununda çok selamları var.

İmza